La Pelouse -Bex

Dat was vanmorgen vroeg op om op tijd te kunnen beginnen. De lucht leek dreigend maar had het merendeel van de inhoud ‘s nachts al over de aarde laten vallen. Straten en paden dus nat maar tegen een uur of tien was dat verdwenen.
Na de trein naar Villeneuve volgde een leuke wandeling. De hellingen waten minder erg dan ik verwachtte. Ik vergeleek ze in gedachten met die ik in Engeland opgelopen of soms opgekropen ben. Dat was echt andere koek. De col zal vast wel anders zijn.
En als je je niet haast, dus gewoon de tijd neemt gaat het bijna vanzelf. Ik heb de tijd genomen. Dat kan hier in Zwitserland ook beter dan in Frankrijk. Ieder dorp heeft wel een of meerdere café’s of bakkers met een lunchroom-achtige ruimte voor een kop koffie en een (zoet) broodje.
In Aigle een plaats voor een kop koffie, in Ollon nog eens en in Bex is een supermarkt voor de frisdrank en een bankje voor de lunch. In de zon! Terwijl de meteo toch waarschuwde voor regen.
Die heb ik niet gezien of gevoeld. Wel wolken langs de bergtoppen die daardoor nauwelijks te zien waren.
La Pelouse is een klooster annex retraitecentrum. Zoals we die vroeger ook wel kenden. Tegenwoordig noemen we dat in Nederland conferentiecentra. Erg aardige vrouwen van de congregatie van St. Maurice ontvingen me, knoopten een gesprekje aan, toonden me het verblijf en legden uit hoe eea hier werkt.
Nb die Maurice was een aanvoerder van een Romeins legeronderdeel die zich met zijn onderdeel had bekeerd tot het christendom (3de eeuw). Voor die overtuiging werden hij en zijn mannen ter dood gebracht. Zo ging dat in die dagen. Tegenwoordig lacht men je alleen maar uit als je voor een overtuiging uitkomt.