Rustig aan!

Grappig om te lezen. Dat ik het kalmer aan kan doen. Klopt 190%. Het risico is inderdaad levensgroot dat het voorbij is en je realiseert dat er onderweg toch ook iets was dat...., vul maar in.
Die kans kreek ik in volle omvang op weg naar hier, Altopascio. Hoewel nou juist daar erg weinig te zien of te doen was. Een korte tocht maar wel langs zeer drukke doorgaande wegen. Waar een mevrouw me vriendelijk voorrang wilde geven bij het wegdraaien van een rotonde en daarbij er niet op lette dat er achter haar ook auto’s reden. Gelukkig, bijna ongeluk!

Deze stad schijnt ‘gemeden’ te worden. Liever hierlangs, dan hier blijven. Mauritio, een wandelaar die niet per se naar Rome hoeft zou de bus nemen en vanuit Altopascio gaan wandelen. Idem Roberto, de fietser uit Milaan ging hier ook in een rotvaart omheen. Gek, want het is hier toch niet (veel) anders dan in andere plaatsen.
Op het terras waar we lunchten hoorde en zag ik andere Nederlanders worstelen met het Italiaans. Het is ook zo’n ramp als je niets van die taal op zak hebt. Ook de drie woorden die ik inmiddels heb geleerd helpen me nog niet veel verder. Eugenio gelooft nog steeds dat ik bij aankomst in Rome vloeibaar Italiaans spreek! Als dat zou kunnen ging ik twee maanden wandelen in China!

Nb. De playlist van de Camino werkt uitstekend voor de motivatie. Een andere is de playlist die door het Drents museum is gemaakt bij de tentoonstelling ‘The american dream’. Aanrader.