Brienne-le-Chateau
Blijf op de hoogte en volg Albert
14 April 2018 | Frankrijk, Brienne-le-Château
Brienne-le-Chateau Zaterdag 14 april
In Rosnay ‘l Hopital
Een bar! Na zoveel kilometer rechtdoor eindelijk een plaats waar ik iets lekkers te drinken kan vinden. Geen alcohol, nog niet. Daar ga ik van wiebelen. Met nog n kilometer of 8 te lopen doe ik dat liever niet.
Je kan hier zelfs iets warms eten. Dat moet maar wachten tot Brienne.
De lunch is iets voor onderweg. Onder een boom, of zoals gisteren op een bankje naast de kerk.
Nou ben ik vergeten om Sebastiaan te vragen waar hij slaapt. Ik heb hem mijn pen geleend omdat hij minstens n half uur later zou vertrekken. Brienne is niet groot, maar ik ga niet als de eerste de beste dame van plezier (had een ander woord in gedachten) langs de straten lopen om hem te zoeken. Dan maar morgen. Hij loopt morgen ook naar Bar-sur-Aube.
Hij hoopt met alle internationale ellende in Zwitserland te zijn ‘when hell breaks loose’ Volgens mij maakt het dan niets meer uit waar je zit, maar als het dan toch moet gebeuren, dan het liefst in Nederland dichtbij vrouw en kinderen.
Liever niet aan denken en hopen dat het gbv bij de huidige generatie wereldleiders prevaleert. Maar dat is in de geschiedenis gebleken niet altijd vanzelfsprekend.
Het was een vreemde gewaarwording om die berichten vanmorgen te lezen. Ver weg van huis.
Ik heb intussen de winkels gecheckt die ik morgenochtend nodig heb. Die zijn op tijd open. Dus kan ik ook op tijd weer door.
Een mooie dag vandaag. Maar zoals gebruikelijk had ik het tempo van mijn moeder. Hoe zij dat presteerde zonder fysieke problemen weet ik niet, maar mij leverde het vandaag twee blaren op. Klein, maar ze zitten er. (Nog) niet pijnlijk. Morgen toch maar afplakken met een gaasje er onder en een dubbele sok aan.
Ik geloof dat ik voor de komende dagen genoeg Romeinse wegen heb gehad. Het wordt wat afwisselender, zegt men. En hoewel het vanavond regent, wordt er morgen mooi wandelweer verwacht.
In Rosnay ‘l Hopital
Een bar! Na zoveel kilometer rechtdoor eindelijk een plaats waar ik iets lekkers te drinken kan vinden. Geen alcohol, nog niet. Daar ga ik van wiebelen. Met nog n kilometer of 8 te lopen doe ik dat liever niet.
Je kan hier zelfs iets warms eten. Dat moet maar wachten tot Brienne.
De lunch is iets voor onderweg. Onder een boom, of zoals gisteren op een bankje naast de kerk.
Nou ben ik vergeten om Sebastiaan te vragen waar hij slaapt. Ik heb hem mijn pen geleend omdat hij minstens n half uur later zou vertrekken. Brienne is niet groot, maar ik ga niet als de eerste de beste dame van plezier (had een ander woord in gedachten) langs de straten lopen om hem te zoeken. Dan maar morgen. Hij loopt morgen ook naar Bar-sur-Aube.
Hij hoopt met alle internationale ellende in Zwitserland te zijn ‘when hell breaks loose’ Volgens mij maakt het dan niets meer uit waar je zit, maar als het dan toch moet gebeuren, dan het liefst in Nederland dichtbij vrouw en kinderen.
Liever niet aan denken en hopen dat het gbv bij de huidige generatie wereldleiders prevaleert. Maar dat is in de geschiedenis gebleken niet altijd vanzelfsprekend.
Het was een vreemde gewaarwording om die berichten vanmorgen te lezen. Ver weg van huis.
Ik heb intussen de winkels gecheckt die ik morgenochtend nodig heb. Die zijn op tijd open. Dus kan ik ook op tijd weer door.
Een mooie dag vandaag. Maar zoals gebruikelijk had ik het tempo van mijn moeder. Hoe zij dat presteerde zonder fysieke problemen weet ik niet, maar mij leverde het vandaag twee blaren op. Klein, maar ze zitten er. (Nog) niet pijnlijk. Morgen toch maar afplakken met een gaasje er onder en een dubbele sok aan.
Ik geloof dat ik voor de komende dagen genoeg Romeinse wegen heb gehad. Het wordt wat afwisselender, zegt men. En hoewel het vanavond regent, wordt er morgen mooi wandelweer verwacht.
-
14 April 2018 - 20:59
Maartje:
Sterkte met de blaren pap! -
15 April 2018 - 15:17
Kittie:
Wat deed jouw moeder dan ? voor zover ik weet is zij nooit naar Rome gelopen of had ze een geheim leven ? Heel leuk je zo een beetje te volgen. Ron en ik hadden vandaag een lang telefoongesprek over onze moeite met lopen vanwege beider ruggen tel uw zegeningen. Dan kom je jezelf ook niet tegen kus -
15 April 2018 - 20:58
Albert:
Mijn moeder kende geen maat als het om lopen of fietsen ging. Alles ging in de hoogste versnelling. Die had ze niet op haar fiets, dus fietste en liep ze zich in mijn ogen een ongeluk. Maar bewonderenswaardig: zonder fysieke ongemakken. Haar grote voorbeeld wad Lucien van Impe op de fiets en (ik ben zijn naam kwijt) een Belgische 3000 meter steeple loper uit de jaren zestig van de vorige eeuw. Die van Impe kon ook zo machtig stampend de bergen over. Mijn moeder zou ongetwijfeld een groot wielrenster of lange afstandloopster geweest zijn. -
16 April 2018 - 19:34
Myriam:
bedoel je Gaston Roelants? Hij won Olympisch goud op de 3000 meter steeplechase Tokio 1964.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
