Martigny

In La Pelouse heb ik deelgenomen aan de ochtenrite. Onbegrijpelijk vanwege het taalprobleem, maar ook omdat er dingen werden gezongen en gezegd die ik met geen mogelijkheid ergens kon vinden.
Het ontbijt was minimaal. Daaruit blijkt maar weer eens hoe duur Zwitserland is. 65 FF voor een kloostercel, een koude avondmaaltijd en een ontbijt fat bestond uit een bakje muesli met yoghurt, twee boterhammen met jam en een kop chocolademelk.

In een dorp achter St. Maurice trof ik Sebastiaan weer. We liepen samen verder naar Martigny. Onderweg vertelde hij over de recente Engelse geschiedenis maar ook over de boerenoorlogen. Hij is, niet helemaal onbegrijpelijk behoorlijk nationalistisch in de betekenis dat hij alle daden van Engelse origine wegstreept tegen wat anderen (ook) hebben gedaan. Ook al maakte ik het voorbehoud dat ik bij wat ik ter discussie stelde, de daden van anderen daarmee niet goed wilde praten. De winnaar schrijft nu eenmaal de geschiedenis. En dat Churchill en diens luchtmachtbevelhebber willens en wetens burgerdoelen aanvielen met de wil zoveel mogelijk slachtoffers te maken en hen daardoor in het rijtje oorlogsmisdadigers plaatst wilde er niet in.
Of dat Engeland uitvinder is van de concentratiekampen en burgers als schild gebruikte om de boeren tot overgave te dwingen in een pure veroveringsoorlog.
Dat een strijd om de Falklandeilanden volstrekt nutteloos is geweest met alleen het argument (van mw. Thatcher) dat het national territory was dat werd aangevallen. Ze zette daarmee de Amerikaanse ambassadeur toch maar mooi met de mond vol tanden. “Jolly good hey?”
Sebastiaan en ik hebben het rustig gehouden. We werden trouwens in onze discussie gestoord door de mont-blanc-express die langs de helling omhoog kroop.
Ik heb hem wel nog even verbeterd dat het niet Nederland was dat de Duitse bezetter in ruime mate hielp om joden op te pakken. Dat dat vooral een gevolg was van een voor die tijd zeer efficiënte bevolkingsregistratie. Maar dat we ze bij hun terugkeer -if any- wel schaamteloos in de kou lieten staan.
Zoals gezegd, schrijft de winnaar de geschiedenis en is het aan de daarna komende generaties om er nuancering in aan te brengen. Dus niet onze jeugd indoctrineren met alleen maar geschiedenisplaatjes die er leuk uitzien.
NB Aanleiding voor de discussie was het uitkomen van een nieuw zeer kritisch boek (van een Engelse schrijver) over Market Garden, de poging van de geallieerden om in september 1944 een bruggenhoofd over de grote rivieren te slaan.

Eigenlijk was het een mooie dag. Makkelijk lopen, weinig problemen. We naderen de col maar weten nog niet of ie beloopbaar is. Ik neem de col in elk geval in twee etappes. Tenzij het te gevaarlijk is. Maar dat hoor ik morgen of overmorgen.
Ik heb nu een onderkomen bij de katholieke parochie van Martigny. Een accommodatie in een koude kerker onder de parochiekerk. Volle bak met vijf personen.
Het huis hier is het moederhuis van de congregatie van St. Bernardinus voor o.a. het klooster op de col. De jonge priesterstudenten gaan wekelijks de berg op. Die zullen het wel weten!